Bijna mijn leven gekost

Bijna mijn leven gekost

Mijn man brengt mij met 41 graden koorts door een peneciline vergiftiging die ik had opgelopen voor een griep naar het ziekenhuis.(kon niet tegen deze peneciline had zelf 39 koorts.
Was hier goed ziek van geworden en ik moest blijven. Mijn man gaat naar huis maar wordt na een paar uur later gebeld dat hij met spoed moest komen.
Ik was op de afdeling IC beland met een de hele r. zijde mijn gezicht paars/blauw en ik kreeg epileptische aanvallen de een na de andere.
Hoe is dit nu mogelijk, mijn man schrok verschrikkelijk want het zag er niet voor mij uit.(Ook onze zoon erbij gehaald).
Wat is hier nu in godsnaam gebeurd met mij, nergens schade aan mijn lichaam alleen aan de r.kant van mijn gezicht en deze ernstige aanvallen achter elkaar.
Hebben zij mijn lichaam laten vallen of is er iets opgevallen.
Ik heb een geheugenverlies opgelopen van 10 jaar dus ik kan het jammer genoeg niet vertellen.
Dus zonder epilepsie het ziekenhuis in en met epileptie eruit.
Wel doorleven met een niet in te stellen epilepsie die ik niet voel aankomen, de grote aanval.
Ons hele leven lag in puin, moeten verhuizen, trap lopen mag niet, je werk niet, zo kan ik wel door blijven gaan.
Voor mijn man ook vreselijk ook zijn leven geheel veranderd, geen zelfstandige vrouw meer, is altijd ik mijn buurt angstig dat ik val. (pas nog een gebroken nek gehad).
Dus wat een ellende heeft dit ziekenhuis ons gegeven, niet gereageerd op al onze brieven van wat zij hebben gedaan.
Ontkenning van hun kant, ik had al epilepsie, hoe komen zij erbij, ik had een werkgever.
Maar ook al haal je er zogenaamd ervaren hulpverleners in om jouw te ondersteunen, een excuusbrief, dat is het enige wat wij hebben gekregen ook zij komen niet verder.
Maar er nog zoveel meer gebeurd dan kan ik nog wel hele pagina's doorschrijven over dat wat er nog meer is gebeurd.

Sterke punten
Hoe kun je van mij een sterk punt verwachten.
Een ziekenhuis wat ons leven verwoest heeft.

Zwakke punten
Ga er nooit heen.